Сура 104: эль-hУМЕЗЕ

hумезе – бирисини артындан ошеклемек, онынънен алай этмек, гонълюни къырмакъ ве ынджытмакъ манасына келе. Къыяме суресинден сонъ, Меккеде энген, 9 аеттир.

Бисмиляаhирраhмаанирраhиим (Рахман ве рахим олгъан Аллаhнынъ адынен).
1-2 Арттан сёз этмекни, юзьге къаршы тиль узатмакъны адет эткен эр кеснинъ алына вай! О ки, мал топлагъан ве оны сайып тургъандыр.
3 (О), малы оны эбедий япаджакъ беллей.
4 Ёкъ! Ант олсун ки, о Хутамеге атыладжакъ.
5 Хутаменинъ не олгъаныны билесинъми?
6-7 Аллаhнынъ туташтырылгъан, (яндыкъча) тырманып, юреклернинъ там усьтюне чыкъкъан атешидир.
8-9 Олар (бу атеш ичинде) узатылгъан диреклерге багълангъанлар ве о вазиетте о (атеш) усьтлерине къапатылгандыр.