Сура 61: эс-САФФ

Адыны му'минлернинъ саф тутаракъ, Аллаh ёлунда дженклешкенлерини бильдирген 4-нджи аетинден алгъан, Мединеде энген, 14 аеттир.

Бисмиляаhирраhмаанирраhиим (Рахман ве рахим олгъан Аллаhнынъ адынен).
1 Коклерде ве ердекилернинъ эписи Аллаhны тесбих этер. О, усьтюндир, икмет саибидир.
2 Эй, иман эткенлер! Япмайджакъ шейлеринъизни ничюн сёйлейсинъиз?

(Риваетке коре, мусульманлар: Амеллернинъ Аллаh янында энъ севгилиси ангиси олгъаныны бильсе эдик, о огъурда малларымызны ве джанларымызны феда этер эдик, деген эдилер. Бунынъ узерине: «Шубесиз ки, Аллаh озь ёлунда дженклешкенлерни север», манасындаки ает назиль олды. Факъат Ухуд дженкинде базыларнынъ кери дёнюви, аеттеки тенкъитнинъ себеби олгъан).

3 Япмайджакъ шейлеринъизни сёйлеменъ, Аллаh къатында буюк бир нефретнен къаршыланыр.
4 Аллаh, озь ёлунда пекишик бир бина киби саф тутаракъ дженклешкенлерни север.
5 Бир заман Муса къавмына: Эй, къавмым! Мен Аллаhнынъ сизге ёллагъан эльчиси олгъанымны бильгенинъиз алда, ничюн мени ынджытмакътасынъыз? деген эди. Олар ёлдан сапкъанларынен, Аллаh да къальплерини саптыргъан эди. Аллаh, фасыкълар топлулыгъыны догъру ёлгъа къоймаз.
6 Хатырла ки, Мерьем огълу Иса: Эй, Исраил огъуллары! Мен сизге Аллаhнынъ эльчисийим, менден эвель кельген Тевратны догърулайыджы ве менден сонъ келеджек Аhмед адында бир Пейгъамберни де, мужделейиджи оларакъ кельдим, деген эди. Факъат о, оларгъа ачыкъ делиллер кетиргенинен: Бу ап-ачыкъ бир тылсым, дедилер.
7 Ислямгъа чагъырылгъаны алда, Аллаhкъа нисбетен ялан уйдургъандан даа залым ким олар билир! Аллаh залымлар топлулыгъыны догъру ёлгъа ириштирмез.

(Аллаhкъа нисбетен ялан уйдурув – Онъа ширк къошув, эвлят ифтира этюв, аетлерини сихир оларакъ васыфландырувдыр).

8 Олар агъызларынен Аллаhнынъ нурыны сёндюрмек истейлер. Албуки, кяфирлер истемеселер де, Аллаh нурыны тамамлайджакъ.

(Кяфирлер Аллаhнынъ динине, китабына ве делиллерине сихир, шиир ве кехянет диерек, ифтиралар уйдурсалар да, Аллаhнынъ дини юджеледжек).

9 Мушриклер истемеселер де, динини бутюн динлерге усьтюн япмакъ ичюн, Пейгъамберини хидает ве хакъ иле ёллагъан Одыр.
10 Эй, иман эткенлер! Сизни аджджы бир азаптан къуртараджакъ тиджаретни сизге косьтерейимми?
11 Аллаh ве Ресулына инаныр, малларынъызнен ве джанларынъызнен Аллаh ёлунда джихад этер исенъиз. Эгер билир исенъиз, бу сиз ичюн даа хайырлыдыр.
12 Иште, бу такъдирде, О, сизинъ гунахларынъызны багъышлар, сизни земининден ирмакълар акъкъан дженнетлерге, Адн дженнетлериндеки гузель мескенлерге къояр. Иште, энъ буюк къуртулыш будыр.
13 Севеджек башкъа бир шейинъиз даа бар: Аллаhтан ярдым ве якъын бир фетих. Му'минлерни (буларнен) мужделе.

(«Якъын бир фетих» акъкъында шу ёрумлар япылгъан: Меккенинъ мусульманлар тарафындан фетих этиледжеги; Къурейш узеринден гъалебе эльде этиледжеги; Иран ве шаркъий Римнинъ мусульманларнынъ акимиети алтына киреджеги).

14 Эй, иман эткенлер! Аллаhнынъ ярдымджылары олунъ. Догърусы, Мерьем огълу Иса хаварийлерге: Аллаhкъа (баргъан ёлда) меним ярдымджыларым ким? деген эди. Хаварийлер де: Аллаh (ёлунынъ) ярдымджылары бизмиз, деген эдилер. Исраил огъулларындан бир къысмы инангъан, бир къысмы да, инкяр эткен эди. Ниает, биз инангъанларны, душманларына къаршы дестекледик. Бойледже, усьтюн кельдилер.

(«Хаварийлер» Аз.Исагъа эр кестен эвель инанъгъан ве ярдымджы олгъан 12 ихляслы ве темиз инсангъа берильген исимдир. Аз.Исагъа инангъанлар, о Аллаhнынъ къулы ве Пейгъамбери олгъаныны тасдикъ этерек, кокке юксельтильгенине инангъанлардыр. Аз.Исаны инкяр эткенлер исе, о Аллаhнынъ огълу ве учьнинъ учюнджиси олгъаныны сёйлегенлердир).