Сура 62: эль-ДЖУМ'А

Адыны 9-нджи аетте кечкен «джум'а» келимесинден ала. Мединеде энген, 11 аеттир.

Бисмиляаhирраhмаанирраhиим (Рахман ве рахим олгъан Аллаhнынъ адынен).
1 Коклерде ве ерде олгъанларнынъ эписи мулькнинъ саиби, эксикликтен узакъ, азиз ве хаким олгъан Аллаhны тесбих этер.
2 Чюнки, уммийлерге араларындан, озьлерине аетлерини окъугъан, оларны темизлеген, оларгъа Китапны ве икметни огреткен бир Пейгъамбер ёллагъан Одыр. Шубесиз, олар эвельден ап-ачыкъ бир сапыкълыкъ ичинде эдилер.
3 (Пейгъамберни) му'минлерден аля оларгъа къошулмагъан дигер инсанларгъа да ёллагъандыр. О, азиздир, хакимдир.

(Аз.Пейгъамбер араплардан башкъа миллетлерге де Пейгъамбер оларакъ ёлланылгъандыр. Чюнки, Пейгъамберимизнинъ пейгъамберлиги ве рисалети умумий ве девамийдир. О къыяметке къадар келеджек бутюн инсанларгъа Пейгъамбер оларакъ ёлланылгъан).

4 Бу, Аллаhнынъ лютфидир. Оны истегенине берир. Аллаh буюк лютф саибидир.
5 Тевратнен месулиетли тутылып да, онен амель этмегенлернинъ вазиети, джылтларнен китап юкленген эшекнинъ вазиети кибидир. Аллаhнынъ аетлерини яланлагъан къавмнынъ вазиети не фенадыр! Аллаh залымлар топлулыгъыны догъру ёлгъа къавуштырмаз.

(Бу тешбихтен анълашылгъаны киби, китап инсанларгъа амель этилюви ичюн ёлланылгъан; акс алда, юк олувдан башкъа бир файда теминлемез).

6 Де ки: Эй, еудийлер! Бутюн инсанлар дегиль де, ялынъыз озюнъиз Аллаhнынъ достлары олгъанынъызны идда этмекте исенъиз, бунда да самимий исенъиз, айды, олюмни истeнъ (бакъайыкъ)!

(«Биз Аллаhнынъ огъуллары ве достларымыз», деген еудийлерден аман олюмни арзу этювлери истенген. Чюнки, Аллаhнынъ достлары ахиретни усьтюн корьгенлер. Олюм исе, ахиретнинъ башлангъычыдыр).

7 Амма олар, эвельден япкъанлары себебинден, олюмни асла истемезлер. Аллаh залымларны пек яхшы билир.

(Чюнки, залымларнынъ ишлери, инкяр ве исьян олгъан. Буларны япкъанлар олюмни истеп оламазлар).

8 Де ки: Сизинъ ондан къачтыгъынъыз олюм мытлакъа сизни тападжакъ. Сонъра да, корюльгенни ве корюльмегенни билиджи Аллаhкъа дёндюриледжексинъиз де, О сизге бутюн япкъанларынъызны хабер береджек.
9 Эй, иман эткенлер! Джума куню намазгъа чагъырылгъан (эзан окъулгъан) вакъытта, аман Аллаhны анъмагъа чапышынъ ве алыш-веришни бракъынъ. Эгер бильмиш олсанъыз, эльбетте бу сиз ичюн даа хайырлыдыр.
10 Намаз къылынгъанынен, артыкъ ер юзюне дагъылынъ ве Аллаhнынъ лютфинден истенъ. Аллаhны чокъ зикр этинъ; умют этилир ки, къуртулышкъа ириширсинъиз.
11 Олар бир тиджарет ве эглендже корьген вакъытларында, аман дагъылып, онъа барырлар ве сени аякъта быракъырлар. Де ки: Аллаhнынъ янында булунгъаны, эгленджеден ве тиджареттен даа файдалыдыр. Аллаh рызыкъ бергенлернинъ энъ хайырлысыдыр.

(Риваетке коре, Мединеде къытлыкъ яшангъан бир девирде Аз.Пейгъамбер, джума хутбеси окъугъанда, о ерден ашайт юклю бир керван кече эди. Керваннынъ кельгенини бильдирген деф сесини эшиткенинен, эр кес кервангъа чапты, ялынъыз он эки адам къалды. Ает бунынъ узерине назиль олды, эски заманларда бир керван кельген вакъытта онъа нисбетен къуванч косьтериши олмакъ узьре, деф чалыныр эди).