Сура 67: эль-МУЛЬК

Меккеде назиль олгъан, 30 аеттир. Адыны биринджи аетте кечкен «эль-мульк» келимесинден алгъан. Айрыджа, Тебареке, Мунджие, Муджаделе, Мани'а, Вакъие адларынен де анъылыр. Бу сурени эр гедже окъугъаннынъ пек буюк савапкъа наиль оладжагъына ве суренинъ фазилетлерине даир хадислер бар.

Бисмиляаhирраhмаанирраhиим (Рахман ве рахим олгъан Аллаhнынъ адынен).
1 Мутлакъ укюмранлыкъ элинде олгъан Аллаh юджелер юджесидир ве Онынъ эр шейге кучю етер.
2 О ки, ангинъизнинъ даа гузель давранаджагъынъызны сынамакъ ичюн олюмни ве аятны яраткъандыр. О, мутлакъ гъалиптир, чокъ багъышлайыджыдыр.

(Аят манасыз бир варлыкъ олмагъаны киби, олюм де сонъу олмагъан бир ёкъ олув дегиль. Аксине, аят бир хайырлы фаалиетлер мейданы, олюм исе, бу фаалиетлернинъ къаршылыгъыны тападжакъ эбедий варлыкъ саасына кечювни темилеген бир дёнюш нокътасы ве -Пейгъамбер (с.а.)нынъ да бильдиргены киби- бир тенбиеджидир).

3 О ки, бир-биринен аэнкдар еди кокни яраткъан. Рахман олгъан Аллаhнынъ яратышында ич бир уйгъунсызлыкъ коралмазсынъ. Козюнъни чевир де, бир бакъ, бир бозукълыкъ коре билесинъми?
4 Cонъра козюнъни текрар-текрар чевирип бакъ, козь (къыдыргъан бозукълыкъны тапмакътан) аджиз ве перишан алда санъа дёнеджек.
5 Ант олсун ки, биз (дюньягъа) энъ якъын олгъан кокни къандиллернен донаттыкъ. Буларны шейтанларгъа атеш данелери яптыкъ ве оларгъа алевли атеш азабыны азырладыкъ.

(Базы тефсерлерге коре, бу ерде авада парылдагъан, бир атеш данеси киби, тез ве тек бир ёлда арекет этип сёнген «шихаб»лар козьде тутулмакъта. Бу акъта Хиджр суресининъ 16-18 ве Сааффаат суресининъ 6-10-нджи аетлерине бакъ.).

6 Рабблерини инкяр эткенлер ичюн, джеэннем азабы бар. О не фена дёнюштир!
7 О ерге атылгъанларында, онынъ къайнагъанда чыкъаргъан увултысыны эшитирлер.
8 Аман-аман джеэннем опькесинден чатлайджакъ! Эр не вакъыт о ерге бир топлулыкъ атылса, онынъ бекчилери оларгъа: «Сизге, (бу азап иле) къоркъутыджы бир пейгъамбер кельмеген эдими?» дие сорарлар.
9 Олар бойле джевап берирлер: «Эбет, догърусы бизге (бу азап иле) къоркъуткъан бир пейгъамбер кельген эди; факъат биз (оны) ялан сайгъан ве Аллаhнынъ ёллагъан бир шейи ёкъ, сиз олгъан-оладжагъы буюк бир сапыкълыкъ ичиндесинъиз!» деген эдик.
10 Ве эгер къулакъ аскъан я да акълымызны къуллангъан олса эдик, (шимди) шу алевли джеэннемнинъ махкумлери арасында олмаз эдик! дие иляве этерлер.
11 Бойледже, гунахларыны итираф этерлер. Артыкъ (Аллаhнынъ рахметинден) узакъ олсун о алевли джеэннемнинъ махкумлери!
12 Факъат даа корьмеден, Рабблеринден (азабындан) къоркъкъанларгъа кельгенде, олар ичюн, керчектен эм багъышланма, эм де буюк мукяфат бар.
13 Cёзюнъизни истер гизленъ, истер ашкяр этинъ; билинъ ки, О, къальплернинъ ичиндекини бильмекте.
14 Яраткъан ич бильмезми? О энъ индже ишлерни корюп бильмектедир ве эр шейден хабердардыр.
15 Ер юзюни сизге боюн эгдирген Одыр. О алда, ернинъ омузларында (узеринде) долашынъ ве Аллаhнынъ рызкъындан ашанъ. Дёнюш, анджакъ Онъадыр.

(Бу ерде ер юзюнинъ инсанларнынъ файдаланувларына азыр ве уйгъун бир вазиетте яратылгъаныны ифаде этиджи бир мисаль мевджуттыр. Ер юзю, омузларында долашыладжакъ бир алда эмирге бойсундырылгъанына коре, артыкъ дюньяда инсанларгъа боюн эгмейджек ич бир маддий варлыкъ ёкъ демектир. Бу ает-и керимеде инсанлыкъны ве хусусен мусульманларны даима юксельмеге бир тешвикъ бар).

16 Кокте олгъаннынъ сизни ерге батырып йибермейджегинден эминсинъизми? О заман ер сарсылдыкъча сарсылыр.

(Алемнинъ тедбири иле вазифедар мелеклерге ишарет олгъаны бильдирильмекнен берабер; асыл фиильни яратыджи ве джезаны бериджи Дженаб-ы Аллаhтыр, эр шей Онынъ изни ве эмринен мейдангъа кельмектедир).

17 Яхут кокте олгъаннынъ узеринъизге таш ягъдыргъан (бир фыртына) ёлламайджагъындан эминсинъизми? Иште, бу техдидимнинъ не олгъаныны якъында биледжексинъиз!
18 Ант олсун ки, олардан эвелькилер де (буны) ялан сайгъан эдилер; амма беним къаршылыгъына берген азабым насыл олгъан эди!
19 Усьтлеринде къанатларыны ачып-къапатып учкъан къушларны (ич) корьмедилерми? Оларны (авада) Рахман олгъан Аллаhтан башкъасы тутмай. Шубесиз, О, эр шейни корьмектедир.
20 Рахман олгъан Аллаhкъа нисбетен шу сизге ярдым этеджек аскерлеринъиз къана, кимдир? Инкярджылар, анджакъ терен бир гъафлет ичинде булунмакътадырлар.
21 Аллаh сизге берген рызыкъны кессе, сизге рызыкъ бере биледжек ким? Ёкъ, олар азгъынлыкъ ве нефретте тирелип турмакътадырлар.
22 Шимди (тюшюнинъиз бакъайыкъ) юзюкъоюн къапанаракъ юрген, (барыладжакъ) ерге даа эйи етиширми, ёкъса догъру ёлда тюзгюн юргенми?
23 (Ресулым!) Де ки: Сизни яраткъан, сизге эшитмек дуйгъусы, козьлер ве юреклер берген Одыр! Не де аз шукюр этесинъиз!
24 Де ки: Сизни ер юзюнде чокълаштырып даркъаткъан Одыр; анджакъ Онынъ узурына келип топланаджакъсынъыз.
25 «Догъру сёзлю олсанъыз (сёйленъ), бу техдид не вакъыт (керчеклешеджек)» дерлер.
26 Де ки: О бильги анджакъ Аллаhкъа махсустыр. Мен исе, садедже ап-ачыкъ бир тенбиеджийим.
27 Амма, оны (азапны) якъындан корьген вакъытларында инкяр эткенлернинъ юзьлери къарараджакъ ве (оларгъа): Иште, сизинъ истеп тургъанынъыз будыр! дениледжек.
28 Де ки: Аллаh мени ве янымдакилерни (сизинъ истегинъизге коре) ёкъ этсе я да (ойле олмайып) бизни къорчаласа (сёйленъ бакъайыкъ), инкярджыларны якъыджы азаптан къуртараджакъ ким?
29 Де ки: (Сизни имангъа давет эттигимиз) О (Аллаh) чокъ мерхаметлидир; биз Онъа иман эткен ве тек Онъа ишанып таянгъандырмыз. Сиз кимнинъ ап-ачыкъ сапыкълыкъ ичинде олгъаныны якъында огренеджексинъиз!
30 Де ки: Сувунъыз чекиле къойса, сёйленъ, бакъайыкъ, сизге ким бир акъар сув кетире билир?