Сура 95: эт-ТИИН

«Тиин» – дагъ ады я да инджир демектир. Буруудж суресинден сонъ Меккеде энген, 8 аеттир.

Бисмиляаhирраhмаанирраhиим (Рахман ве рахим олгъан Аллаhнынъ адынен).
1-5 Инджирге, зейтунгъа, Сина дагъына ве шу эмин больгеге емин этерим ки, биз инсанны энъ гузель бичимде яраттыкъ. Сонъ оны ашшагъыларнынъ ашшагъысына эндирдик.

(Аллаh Тааля инсанны, рух ве беден къабилиетлери нокътаи назарындан, джанлыларнынъ энъ мукеммели япкъан. Суреде «энъ гузель бичимде яраттыкъ» ифадеси бу хусусны анълатмакъта. Инсан сербест ирадесинен, я бу къабилиетлерни гузель къулланаракъ, «кямиль инсан» оладжакъ, я да акс тарафны тутаракъ, шуурлы барлыкъларнынъ ве джанлыларнынъ энъ ашшагъы мертебесинден ер аладжакъ).

6 Факъат иман этип, салих амель ишегенлер ичюн, эксильмеген, девамлы бир эджир бар.
7 Артыкъ бундан сонъ джеза куню мевзусында сени ким яланлай билир?
8 Аллаh – укюм бериджилернинъ энъ усьтюни дегильми?