Къур'ан-ы Керим ве изаатлы манасы

Сура 100: эль-ААДИЙААТ

Аадийаат – къошу атлары демектир. Аср суресинден сонъ, Меккеде энген, 11 аеттир. Бу суреде инсан огълунынъ накорьлигинден, къыямет куню ортагъа чыкъаджакъ ашкяр вазиеттен сёз этиле.

Бисмиляаhирраhмаанирраhиим (Рахман ве рахим олгъан Аллаhнынъ адынен).
1-8.	Хар-хар къошкъанларгъа, (налларынен) чакъаракъ, къыгъылчым сачкъанларгъа, (апансыздан) саба баскъыны япкъанларгъа, о ерде тозны думангъа къаткъанларгъа, деркен о ерде бир топлулыкънынъ та ортасына кирьгенлерге емин этерим ки, инсан Раббине нисбетен пек нанкорьдир, шубесиз, бунъа озю де шааттыр ве о, мал севгисине де адден ашыр дереджеде хырслыдыр.
9-11.	Къабирлерде булунгъанлар тирильтилип, тышкъа чыкъарылгъан ве къальплерде гизленгенлер ортагъа къоюлгъан вакъытта инсан (алынынъ не оладжагъыны) тюшюнмезми? Шубесиз, Рабблери о куню олардан тамамынен хабердардыр.