Меккеде назиль олгъа бу суре 40 аеттир. Адыны ильк аетинде кечкен «эль-къыйааме» келимесинден алгъан.
Бисмиляаhирраhмаанирраhиим (Рахман ве рахим олгъан Аллаhнынъ адынен). | |
1. | Къыямет кунюне емин этерим. |
2. | Озюни тенкъит эткен (пешманлыкъ дуйгъан) нефиске емин этерим (тирильтилип, эсапкъа чекиледжексинъиз). |
3. | Инсан, онынъ кемиклерини бир ерге топлаялмайджакъмыз беллейми? |
4. | Эбет, бизим, онынъ пармакъ уджларыны биле айны эски алына кетирмеге кучюмиз етер. |
5. | Факъат инсан огюндекини (къыяметни) яланламакъ истер. (Аетке «Факъат инсан илериге догъру девамлы яманлыкъ япмакъ истер» манасы да бериле билир). |
6. | «Къыямет куню не заман экен?», дие сорар. |
7-9. | Иште, козь къамашкъан, ай тутулгъан, кунешнен ай бир ерге кетирильген вакъытта! |
10. | О куню инсан «Къачыладжакъ ер нереси!» дейджек. |
11. | Ёкъ, ёкъ! (Къачып) сыгъынаджакъ ер ёкътыр! |
12. | О куню барып токъталаджакъ ер, садедже Раббинънинъ узурыдыр. |
13. | О куню инсангъа, эвельде япкъаны ве сонъунда япкъаны, не бар исе, бильдирилир. |
14. | Артыкъ инсан озь-озюнинъ шаатыдыр. |
15. | Истесе, узюрлерини сайып тёксин. |
16. | (Ресулым!) Оны (вахийни) чар-чабук алмакъ ичюн тилинъни къыбырдатма. (Ресул-ы Экрем кельген вахийни унутмамакъ ичюн, даа озюне окъулып битирильмеден, оны аджеле текрарламагъа ашыкъа эди. Аетте бунъа ишарет этильмекте). |
17. | Шубесиз, оны, топламакъ (сенинъ къальбинъе ерлештирмек) ве окъутмакъ бизге аиттир. |
18. | О алда, биз оны окъугъан вакътымызда, сен онынъ окъулышыны такъип эт. |
19. | Сонъра, шубенъ олмасын ки, оны изаатламакъ да бизге аиттир. |
20-21. | Ёкъ! Догърусы, сиз, чар-чабук геджени (дюнья аятыны ве ниметлерини) севмекте, ахиретни быракъмакътасынъыз. |
22. | Юзьлер бар ки, о куню балкъ-балкъ парылдайджакъ. |
23. | Рабблерине бакъаджакълар (Оны кореджеклер). |
24. | Юзьлер де бар ки, о куню бурюшеджек; |
25. | Оларнынъ бель кемиклерини къыргъан бир фелякетке огъратыладжагъыны сезеджеклер. |
26. | Артыкъ козюнъизни ачынъ! Не вакъыт ки, джан гъыртлакъ кемигине келип даяныр, |
27. | «Тедавий эте биледжек ким?», денилир. |
28-29. | (Джан чекишкен) бунынъ акъикъатен бир айырылув олгъаныны анълар. Ве аякълары чарпышыр. |
30. | Иште, о куню ёлланыладжакъ ер, садедже Раббинънинъ узурыдыр. (27-нджи аетте хастанынъ этрафындакилернинъ яхут мелеклернинъ, сонъки бир чаренинъ булунып-булунмагъаныны къыдыргъанларына ишарет этильмекте. 29-нджи аетте джан чекишкен кимсенинъ къыбырдамайджакъ бир алгъа келюви, я да дюньядан айырылув дердинен ахиретке ёнелиш аджджысынынъ бир-биринен курешюви анълатылмакъта). |
31. | Иште, о (Пейгъамбернинъ кетиргенини) догъру къабул этмеген, намаз да къылмаган эди. |
32. | Аксине, ялан сайгъан ве юзь чевирген эди. |
33. | Сонъра да, форса сата-сата юрип, озь эхлине (тарафдарларына) кеткен эди. |
34. | Ляйыкътыр (о азап) санъа, ляйыкъ! |
35. | Эбет, ляйыкътыр санъа (о азап) ляйыкъ! |
36. | Инсан, озюнинъ башы бош быракъыладжакъ беллейми! |
37. | О, (тёль ятагъына) акъызылгъан нутфенинъ ичинде бир (сперма) дегиль эдими? |
38. | Сонъра бу, алакъа (ашлангъан йымырта) олгъан, Аллаh оны (инсан бичиминде) яратып, шекиллендирген эди. |
39. | Ондан да эки чифтни – эркек ве ыргъачыны яраткъан эди. |
40. | Яхшы, (буларны япкъан) Аллаhнынъ олюлерни текрар тирильтмеге кучю етмезми? |