Сура 78: эн-НЕБЕ'

Меаариджден сонъ энген, ильк меккий сурелерден олуп, 40 аеттир. «Небе'» – хабер демектир. Къыямет хаберлерини анълаткъаны ичюн, бу ад берильген.

Бисмиляаhирраhмаанирраhиим (Рахман ве рахим олгъан Аллаhнынъ адынен).
1 Бир-бирилеринден нени сорайлар?
2-3 (Инанып-инанмамакъта) ихтиляфкъа тёшкен буюк хаберними?
4 Ёкъ! Анълайджакълар!
5 Кене ёкъ! Олар анълайджакълар!
6-7 Биз ер юзюни бир тёшек, дагъларны да бирер къазыкъ япмадыкъмы?
8 Сизни чифт-чифт яраттыкъ.
9 Юкъунъызны бир раатланув яптыкъ.
10 Геджени бир орьтю яптыкъ.
11 Куньдюзни де чалышып къазанув вакъты эттик.
12 Усьтюнъизде еди къат сагълам коклер бина эттик.
13 (О ерде) алев-алев янгъан бир къандиль яраттыкъ.
14-16 Сизге урлукълар, осюмликлер (тереклерни), бир-бирилерине битишик багълар-багъчалар етиштирмек ичюн, усьт-усьтюне топланып сыкъышкъан булутлардан шырыл-шырыл акъкъан сувлар эндирдик.
17 Шубесиз, укюм куню – вакъыт оларакъ тайин этильгендир.
18 Суургъа уфленген куню, топ-топ Аллаhкъа келирсинъиз.
19 Кок юзю ачылыр ве о ерде къапулар пейда олур;
20 Дагълар юрютилир, ылгъым алына келир.
21-22 Шубесиз, ёлдан азгъанларнынъ барынаджакъ (сыгъынаджакъ ери) джеэннем пусуда беклемектедир.
23-26 (Ёлдан азгъанлар) о ерде асырлар бою къалырлар, о ерде бир серинлик я да (сувсызлыкъ кеткизген) бир ичимлик татмазлар, анджакъ (дюньяда япкъанларына) уйгъун къаршылыкъ оларакъ, къайнакъ сув ве ирин татарлар.
27 Чюнки, олар джеза кунюнинъ (келеджегини) умют этмез эдилер.
28 Бизим аетлеримизни яланлагъандан-яланлагъан эдилер.
29 Биз исе, эр шейни бир китапта сайып язгъандырмыз.
30 Татынъ! Бундан сонъ анджакъ азабынъызны арттыраджакъмыз.
31-34 Шубесиз, такъва саиплери ичюн умют этильгенни тапкъан ерлери – багъчалар, юзюм багълары, кокюслери гъондже киби къабаргъан акърандаш къызлар, ички толу къаделер бардыр.
35 Олар о ерде не бош бир лакъырды, не де ялан эшитирлер.
36 Булар Раббинънинъ етерли бир ихсаны, мукяфатыдыр.
37 О, коклернинъ, ернинъ ве экиси арасында олгъанларнынъ Раббидир. О, рахмандыр. О куню инсанлар Онъа къаршы къонушмагъа изинли дегильдирлер.
38 Рух (Джебраил) ве мелеклер саф-саф олуп тургъан куню, Рахман изин бергенлеринден башкъалары лакъырды эталмазлар; лаф эткен де, догърусыны сёйлер.
39 Иште, о кесен-кес келеджек куньдир. О алда, истеген инсан Раббисине баргъан бир ёл тутсын.
40 Биз, якъын бир азаптан сизни тенбиеледик. О куню инсан эвельден япкъанларына бакъджакъ ве инкярджы кимсе: «Кешке топракъ олсам эди!» дейджек.