Сура 92: эль-ЛЕЙЛЬ

Геджеге еминнен башлангъаны ичюн, суреге «Лейль» денильген. Меккеде энген, 21 аеттир. Бу суреде инсан огълунынъ эки зыт (терс) арекетинден – джумертлик ве саранлыкътан баас этиле. Иманлы олмакънен джумертлик, имансызлыкънен саранлыкъ арасындаки багълылыкъкъа дикъкъат чекиле.

Бисмиляаhирраhмаанирраhиим (Рахман ве рахим олгъан Аллаhнынъ адынен).
1-4 (Къаранлыгъынен этрафны) бурюп орьткен вакъытта геджеге, ачылып агъаргъан вакъытта куньдюзге, эркекни ве ыргъачыны яраткъангъа емин этерим ки, ишлеринъиз башкъа-башкъадыр.
5-7 Артыкъ ким берир ве сакъыныр исе, энъ яхшысы да, тасдикъ этер исе, биз де оны энъ къолайгъа азырлармыз (онда мувафакъиетли япармыз).
8-11 Ким саранлыкъ этип, озюни мухтадж саймаз, энъ яхшысы да, яланлар исе, биз де оны энъ зоруна азырлармыз. Тюшкен вакътында да, малы озюне ич файда бермез.
12-13 Догъру ёлны косьтермек бизге аиттир. Шубесиз, ахирет де, дюнья да бизимдир.
14 (Эй, инсанлар!) Алев-алев янгъан бир атешнен сизни тенбиеледим.
15-16 О атешке, анджакъ яланлап юзь чевирген яманлар, кирер.
17-18 Темизленмек узьре, малыны хайыргъа берген яхшылар ондан (атештен) узакъ тутулар.
19-21 Юдже Раббининъ ризасыны истемектен башкъа, онынъ нездинде ич бир кимсеге аит шукран иле къаршыланаджакъ бир нимет ёкътыр. Ве о (бунъа къавушаракъ) хошнут оладжакъ.