Сура 93: эд-ДУhАА

Дуhаa – къушлукъ вакъты демектир. Суре адыны ильк аетте кечкен бу келимеден ала, Феджр суресинден сонъ, Меккеде энген, 11 аеттир.
Суреде ахырзаман Пейгъамберининъ хусусиетлеринден бири яни етим олгъаны тильге алына ве онъа теселли бериле.

Бисмиляаhирраhмаанирраhиим (Рахман ве рахим олгъан Аллаhнынъ адынен).
1-3 Къушлукъ вакътына ве сукюнетке иришкенинъде геджеге емин этерим ки, Раббинъ сени быракъмады ве санъа дарылмады.

(Бираз вакъыт вахийнинъ келюви кечикти. Мушриклер: «Рабби оны терк этти, онъа дарылды!», дедилер. Бу лакъырдылар ве саташувлар Эфендимизге агъыр келе эди. Иште, бу, хусус аетлернен изаат этильди).

4 Акъикъатен, сен ичюн ахирет дюньядан даа хайырлыдыр.
5 Пек якъында Раббинъ санъа береджек де, хошнут оладжакъсынъ.
6 О, сени етим булып, барындырмадымы?
7 Шашмалагъан булып да, ёл косьтермедими?
8 Сени факъыр булып, зенгин этмедими?
9 Ойле исе, етимни сакъын эзме!
10 Эль ачып, истегенни де, сакъын азарлама.
11 Ве Раббинънинъ ниметини миннетдарлыкъ ве шукран иле анъ.