Сура 96: эль-АЛАКЪ

Алакъ – инсаннынъ яратылыш девирлеринден олгъан ашлангъан йымыртаны ифаде этер. Бу суреге «Икъра' суреси» де денилир. Меккеде энген, 19 аеттир. Ильк беш аети Къур'аннынъ биринджи энген аетлеридир.
Бу суреде окъумакънынъ, огренмекнинъ усьтюнлиги, инсаннынъ яратылышы, къалемнинъ муимлиги, буларнынъ инсангъа Аллаh ихсаны олгъаны, инсаннынъ буларны тюшюнюви, Раббине итаат этюви кереклиги, акс алда азапкъа огърайджагъы анълатыла.

Бисмиляаhирраhмаанирраhиим (Рахман ве рахим олгъан Аллаhнынъ адынен).
1-2 Яраткъан Раббинънинъ адынен окъу! О, инсанны бир ашлангъан йымыртадан яратты.
3-5 Окъу! Инсангъа бильмегенлерини бильдирген, къалемнен (язмакъны) огреткен Раббинъ энъ буюк керем саибидир.
6-8 Акъикъат шу ки, инсан озюни озюне етерли коререк, адден ашар. Шубесиз, дёнюш Раббинъедир.
9-10 Намаз къылгъанда бир къулны (Пейгъамберни намаздан) мен эткенни корьдинъми?

(Бу аетлер Пейгъамберимизге намаз къылгъанда саташкъан Эбу Джехил акъкъында энген. О ве онъа бенъзегенлер акъкъында бойле буюрылмакъта:)

11-12 Не дерсинъ, о (Пейгъамбер) догъру ёлда исе, яхут такъваны эмир этмекте исе!
13 Не дерсинъ, о (мен эткен, Пейгъамбрени) яланламакъта ве догъру ёлдан юзь чевирмекте исе!
14 (Бу адам) Аллаhнынъ, (япкъанларыны) корьгенини бильмезми!
15-19 Ёкъ, ёкъ! Эгер вазгечмесе, дер’ал оны манълайындан (перчеминден), о яланджы, гунахкяр манълайдан (перчемден) якъалармыз (джеэннемге атармыз). О, аман барып, меджлисини (озюнинъ тарафдарларыны) чагъырсын. Биз де зебанийлерни чагъыраджакъмыз. Ёкъ! Онъа уйма! Аллаhкъа седжде эт ве (ялынъыз Онъа) якълаш!