Къур'ан-ы Керим ве изаатлы манасы

Сура 87: эль-А'ЛЯА

Аллаhнынъ «юдже» манадаки адынен башлангъаны ичюн, «эл-А'ляа» денильген бу суре 19 ает олуп, Меккеде энген ильки сурелердендир. Дженаб-ы Аллаh бу суреде кяинатнынъ сырларыны, яратылышыны, чалышувыны эсаслы бир шекильде ифаде эткен.

Бисмиляаhирраhмаанирраhиим (Рахман ве рахим олгъан Аллаhнынъ адынен).
1-5.	Яратып, тертипке къойгъан, такъдир этип, ёл косьтерген, (топракътан) ешиль отны чыкъарып, сонъ оны къап-къара бир сель чёплигине чевирген юдже Раббинънинъ адыны тесбих (ве такъдис) эт.
6-7.	Санъа (Къур'анны) окъутаджакъмыз; артыкъ Аллаhнынъ истегени истисна, сен ич унутмайджакъсынъ. Шубесиз, Аллаh ашкярны ве гизлини билир.
8-9.	Сени энъ къолайгъа муваффакъ этеджекмиз. О алда, эгер огют файда берсе, огют бер.
10-13.	(Аллаhтан) къоркъкъан – огюттен файдаланаджакъ. Энъ буюк атешке киреджек фена кимсе исе, огюттен къачыныр. Сонъ о, атеште не олюр, не де яшар.
14-15.	Темизленген, Раббинънинъ адыны анъып, Онъа къуллыкъ эткен кимсе, шубесиз къуртулышкъа иришкендир.
16-17.	Факъат сиз (эй, инсанлар!) ахирет даа хайырлы ве даа девамлы олгъаны алда, дюнья аятыны усьтюн корьмектесинъиз.
18-19.	Шубесиз, бу (анълатылгъанлар), эвельки китапларда, Ибрахим ве Мусанынъ китапларында да бардыр.